Epailearen hitzetan, goialdeko borraskaren abisua "oso berandu egin zen eta eduki okerra zuen"

Joan den urriaren 29an, goialdeko borraskaren egunean, 20:11n, joan-etorriak saihesteko Valentziako herritarren mugikorretara bidalitako abisua "oso berandu egin" zen, eta "edukia okerra zen", biktima asko hil baitziren euren etxeetan, garajeetan eta kalean.

Hala adierazi du auto batean Catarrojako (Valentzia) Lehen Auzialdiko eta Instrukzioko epaileak, zeinak goialdeko borraskaren kudeaketari buruzko ikerketa judiziala zentralizatzen duen; halaber, esan du kalte materialek ehunka mila pertsonari eragin zizkiela, eta horiek "ezin ziren saihestu; heriotzak, bai", ordea.Beste auto batean, epaileak adierazi du uholdeetan 224 pertsona hil zirela eta hiru desagertuta daudela oraindik, eta "herritarrek ezin izan zutela babesteko neurririk hartu".

Epaitegiko titularrak adierazi duenez, "argi dago suhiltzaileek ezin zutela inola ere saihestu ezta murriztu ere urriaren 29an gertatutako heriotzak eta lesioak, nahiz eta behar bezala eta egoki antolatu eta lan egin zuten".

Azaldu duenez, "ezin da kausalitate loturarik ezarri heriotzen" eta salatzaile batzuek aipatzen duten suhiltzaileen geldotasunaren artean, biktimek beren bizitza nola galdu zuten kontuan hartuta: "kaleak urez eta lokatzez betetzen zituen uholdeak bideraezina egiten zuen suhiltzaileen ibilgailuak kaleetatik sartzea itota hil ziren herritarrak salbatzeko".Autoaren arabera, uraren bolumenak "autoak eta furgonetak eraman zituen, eta horiek elkarren aurka talka egiten zuten, etxebizitzen aurka, flotatu egiten zuten eta askotan barrutik ihes egin ezin zuten gidariak arrastaka eramaten zituzten".

Epailearen ustez, "kaltetutako biztanleek laguntza berandu eman izana eta deskoordinazioa beste esparru batzuetan erabaki behar da; auzi-jurisdikzioan eta politikoan, esaterako". Gainera, azaldu du epaiketa penal batean zer froga behar diren erabakitzeko, lehenik eta behin aztertu behar dela zer lotura dagoen gertatutakoaren eta eragindako kaltearen artean.