Gorenak 11 urtetik bi urtera jaitsi dio espetxe zigorra Gazteluetako irakasleari

Auzitegi Gorenak 11 urtetik bi urtera jaitsi dio zigorra J.M.M.S. Leioako Gaztelueta ikastetxeko irakasleari, 2009 eta 2011 bitartean ikasle adingabe bati sexu-abusuak egiteagatik. Era berean, biktimarengana hurbiltzeko debekua ezarri diote, 4 urtez, eta sufragio pasiborako eskubidea galarazteko gaitasungabetze berezia, kondenak irauten duen bitartean.

Bizkaiko Probintzia Auzitegiak 11 urteko kartzela-zigorra ezarri zion irakasleari, biktimari bere bulegoan bost sexu-abusu faktiko egitea egotzita. Auzitegiak sinesgarritasuna eman zion biktimari, akusazioko adituek emandako testigantzan oinarrituta.

Salak partzialki onartu du irakaslearen errekurtsoa (errugabetasun-presuntziorako eskubidearen urraketa), eta frogatutako gertaeretatik kanpo utzi ditu zigorraren larritasuna baldintzatu zuten bost gertakarietako bi.

Manuel Marchena Bigarren Salako presidenteak eta Juan Ramon Berdugo, Andres Palomo, Ana Ferrer eta Susana Polo epaileek osatzen dute epaimahaia. Auzitegiak azaldu duenez, biktimak lehen hiru gertakariak deskribatu zituen gertatutakoa gurasoei kontatzea erabaki zuenetik (irakasleak ukituak egin zizkiola), baina beste bi gertakariak ez zizkien kontatu ez haiei, ez 2011ko maiatzetik aurrera artatu zuten profesionalei, ez Adingabeen Fiskaltzari, eskola-jazarpenagatiko eginbideak egin ziren urtean, ezta EAEko fiskal nagusiaren aurrean ere, 2013an; 2015ean, berriz, psikiatra bati kontatu zizkion, eta hortik aurrera kereilan eta ondorengo deklarazioan kontatu zituen.

Aho batez emandako epaian, Salak hau gaineratu du: "Ez da hasierako egitate bat, eta gero ñabardurak egiten dizkio, baita atzera egin ere, kontatzen duen horretan. Bere irakaslearen sexu-abusuak jasaten dituen adingabe baten aurrean gaude. Hark bere errealitatea eta existentzia kontatzen dizkie gurasoei eta laguntzen dioten profesionalei, 15 urte bete dituenean, eta, azkenik, 19 urte betetzen dituenean, bere kontakizuna aberastu egiten du garrantzi handiko bi gertakarirekin, ordura arte isilarazi egin baitziren eta gerora agertu baitziren 2015ean jarri zuen kereila kriminalean".

1:27

Inkriminazioan iraunkortasunik eza

Hala ere, Salak ohartarazi duenez, inkriminazioan ez irauteak bi gertakari horien frogazko babesa hausten du, eta gogorarazi du fiskalak epaiketan behin betiko ondorioetan ez sartzeko arrazoia ere izan zela.

Errugabetasun-presuntziorako eskubidea ez dela urratzen gaineratu du, biktimaren deklarazioari froga-balioa ematen zaiolako, hasierako kontakizunean jaso gabeko xehetasunekin aberasten baita. "Azken finean, erabakigarria da kontakizunaren funtsezko alderdietan bat etortzea; izan ere, hori gabe biktimaren adierazpenaren esanahi inkriminatzailea desagertu egiten da". Hala ere, kasu honetan, bi gertakari horiek "kontakizuna osatzeko gehigarri bat baino zerbait gehiago dira".

Epaiaren arabera, gertaera erabakigarri bat hasierako salaketa jarri eta urte batzuetara ezagutzera eman daiteke; izan ere, "egiak ez du preskribatzen", eta biktimaren ukigabetasunaren aurkako delituetan, baliteke adingabearen heltze-prozesuak samurtasun zehatza ekartzea, eta urte batzuk atzera bizi izandakoa gogoratzean bizipen lazgarriak oroitzea.

"Baina ezinbestekoa da sekuentzia hori, urte asko geroago, biktima adinez nagusia denean, erabat frogatuta geratzea. Hasieran bezain frogatua. Eta horren froga ezin da oinarritu magistratuen intuiziozko pertzepzioan. Ez da nahikoa hura gertatu zela sineste hutsa 11 urteko askatasun-gabetzearen kondena sostengatzeko, epaiaren arabera.