Gizartea -
ELKARRIZKETA
Iker Mijangos (Saluganda): "Lortzen dugun edozeri txinpartak ateratzen dizkiote"
GKE horretako beterano gisa, Ugandako Tom & Margaret Carroll eskolan lehen oilategiaren eraikuntzan parte hartu zuen. 12 urte geroago, elkarteak zortzi proiektu garatu ditu, 3.600 haur baino gehiagoren bizi-kalitatea hobetzeko.
Naiara Ballesteros | EITB MEDIA
Ugandara egindako azken bisitatik etorri berritan, Iker Mijangos Saluganda Elkarteko presidentea pozik dago Afrikara egin duen azken bidaia oso ondo joan delako. "Lortzen dugun edozeri txinpartak ateratzen dizkiote", dio ofizioz suhiltzaile eta heziketaz biologo denak.
Covid-19ak geldialdia eragin ondoren, elkartearen proiektuen egoera bertatik bertara egiaztatu du, berriro Ugandara joanda. Komun lehorrek, oilategiek eta eskola-baratzeek hobera egin dute; hilekoaren inguruko heziketa eman eta konpresa berrerabilgarrien kontsumoa bultzatzeko osasun-proiektuak arrakasta izan du; eta neskei kirolaren bidez ahalduntzen lagundu diete Euskal Herriko hainbat futbol taldek elkarteari emandako elastikoei esker.
Zaila da Mukonoko eta Buikweko landa-eremuetako eskoletako 3.600 haur baino gehiagoren eta 55 familia ugariren bizi-baldintzak hobetzea, baina bizi-esperientzia bihurtu da, bizkaitar honen filosofiari, elkartasunari eta ezagutzari esker eta elkartearen boluntario, laguntzaile, lagun eta senideen laguntzari esker.
Iker elkarteko beteranoa da, eta Ugandako Buikwe distrituko Tom & Margaret Carroll eskolako lehen oilategia eraikitzen lagundu zuen.
Horrenbestez, oilategi batekin hasi zen, batez ere artoa jaten duten ikasleen dieta osatzeko. Ikerrek une horretan ikusi zuen arrautza horiek sal zitezkeela hezkuntzaren kalitatea hobetuko zuen eskola-materiala lortzeko. Eta haratago joan zen: zergatik ez oiloen zirina aprobetxatu eta dieta dibertsifikatzen eta nekazaritza jasangarriko teknikak ikasten lagunduko duen eskola-baratzea sortu?
Urteek aurrera egin ahala, eta enpresa laguntzaileak eta boluntarioak lanean hasi ahala, eskoletako ziklo iraunkorra zabalduz joan da, oilo gehiagorekin eta txerriren batekin, zortzi ikastetxetara iritsi arte.
Egur asko behar da 300 litroko edukiera duten kazolekin 600 edo 700 umeri jaten emateko. "Erabat itxita eta txapaz forratuta dauden adreilu erregogorrez egindako labeak egitea pentsatu genuen, antzina sukaldeetan erabiltzen ziren ekonomiken antzeko sistema. Kazolak kearen irteera erabat ixten du, eta bero guztia kazola azpian geratzen da; egur asko aurrezten dugu horrela", dio.
Hilekoa arazo larria da; izan ere, lehen hezkuntzako azken ikasturteetako neskak ez dira eskolara joaten hilekoa duten egunetan, edo ez dute eskola amaitzen azterketak hilekoarekin harrapatzen badituzte. "Gaizki ikusita dago, aldatzeko eta garbitzeko higiene-baldintzak ez direlako egokiak. Gainera, landa-eremuetan ez dago ez tanpoirik ez konpresarik", azaldu du. "Orduan, eskola bakoitzerako josteko makina bat erostea bururatu zitzaigun, betiko pedaldun Singer makina, eta lantegi praktikoak egin genituen konpresa berrerabilgarriak josten irakasteko". Tailer horretan, gainera, hilekoarekin eta osasunarekin lotutako hitzaldiak ere izan ziren.
Salugandak kultura-trukerako programa bat ere badu, eta, horri esker, Ugandako eskoletako ikasleak Euskadiko zortzi ikastetxetako ikasleekin harremanetan daude. Boluntarioek egiten dute postariarena. "Azken bidaia honetan, 433 gutun eraman ditugu hara, eta 900 baino gehiago ekarri ditugu bueltan. Hobetzeko edozein aukera ikusten badute, berehala aprobetxatzen dute", azpimarratu du.
Karta horietan, hain zuzen ere, Euskal Herrian neskek futbolean jokatzen edo kirolen bat egiten omen zuten galdetzen zieten neska ugandarrek. "Orduan, nesken artean kirola sustatzeko, emakumezkoen futbol partidak antolatzea bururatu zitzaigun Euskadiko hainbat futbol taldek, lehen mailako batzuk tartean, emandako kamisetekin". Emaitzak ezin izan zuen arrakasta gehiago izan, eta inguruko herrixketako haurrek 14 kilometro ere egin zituzten oinez partidak jokatzeko. Azkenean, mutilek ere jokatu zituzten partidak.
"Botak zituenak botekin jolasten zuen; botarik ez zuenak, oinutsik. Guztientzako kamisetarik ez bazegoen, atsedenaldian trukatu egiten zituzten. Ikaragarria izan zen, benetan; lortzen dugun edozer besoak zabalik hartzen dute", Ikerren hitzetan.
Luze eta zabal hitz egin lezake Salugandaz; ezer gutxi duten pertsonen aukerez eta gaitasunaz hitz egin lezake, baina badaki proiektu honek ez lukeela ibilbiderik izango proiektua bultzatzen duten senide, lagun, kooperante eta boluntariorik ez balego.
"Jendeari beti esaten diot lehenik eta behin proiektuan parte hartu nahi duten lagunak behar ditugula webgunerako edukiak itzultzeko (euskara, gaztelania eta ingelesa), ile-mototsetarako apaingarriak saltzeko (urtero ekartzen ditugu Ugandako oihalak eta hemengo jendearen laguntzari esker diseinatu eta saltzen ditugu apaingarriak) edota baserrian landatzen ditudan kalabazak saltzen laguntzeko, besteak beste".
Ikerren hitzetan, eurena gobernuz kanpoko erakunde txiki bat da, ez dute euren ahalmenen gainetik hazi nahi, eta jasotzen duten euro bakoitza proiektuan amaitzen da. Gainera, Salugandan lan egiten duten pertsonek borondatez egiten dute, ez dute horregatik kobratzen eta denbora librean egiten dute, horren arabera.
"30.000 euroko aurrekontua izatera heldu gara. Gutxi dirudi, baina horren inpaktua handia da han; izan ere, diru horri esker, haurrei aukera ematen diegu pobreziaren zirkulua hausten lagunduko dien hezkuntza jasotzeko", azaldu du.
Etorkizuneko proiektu hurbilenen artean, datorren ostiralean, maiatzaren 6an, Bilboko Hika Ateneon egingo den elkartearentzat dirua biltzeko kontzertu solidarioa dago. Arriaga Big Band bandak emango du kontzertua. Aldez aurretik, proiektuarekin lotutako produktuak saltzeko merkatu txikia zabalduko dute, eta GKEari buruz gehiago jakiteko gune bat. Kontzertu honi eta proiektuari buruzko informazio guztia Salugandaren webgunean duzu.