Gizartea -
Diabetesa
Glukosa neurtzeko adabakiak, 'mendeko asmakuntza' diabetesa duten gaixoentzat
Orain dela urtebete hasi zitzaien banatzen Osakidetza diabetikoei besoan eramateko sentsoreak. Gluzemia neurtzeko prozesua askoz erosoago egin die.
M. D. | eitb.eus
Orain dela urtebete eman zuten diabetesa duten gaixoek azken ziztada atzamarrean gluzemia neurtzeko. Ordudanik, Osakidetzak gaixo guztien artean banatutako sentsoreei esker, odoleko glukosa neurtu nahi dutenean nahikoa dute telefono mugikorrean begiratzearekin.
Cristina Perezek bizitza erdia eman du diabetesarekin diagnostikatuta, eta orain dela urte bat martxan jarritako sistemak bere egunerokoa erabat irauli du. Pozik dio "mendeko asmakuntza" dela, bizitza kalitatea izugarri hobetu zaio eta.
"Lehen, azukre maila nola zegoen jakiteko, odol tanta bat jarri behar zenuen tira batean. 22 urte nituenetik, egunero bospasei aldiz egon naiz hori egiten", azaldu du Cristinak. Odol tanta ermamia ziztatuz atera behar izaten zuten diabetikoek, egunero hainbat aldiz. "Nire behatzek ez zuten sentsibilitaterik. Orain, urtebete eta gero, sentsibilitatea daukat berriro. Berreskuratu egin dut", esan du.
Gluzemia neurtzeko sentsorea adabaki batean dator, eta hori besoan itsatsita eramatea nahikoa da gainetik telefono mugikorra pasatuz glukosa maila ezagutzeko. "14 egunean behin aldatu behar dut, eta etxean egiten dut", Cristinak azaltzen duenez. Osasun zentroaren arabera, hilabete baterako ala gehiagorako jaso ditzakezu. Horrek badauka eragina: "Inoiz gertatu zait, udan, bat izorratu zela. Orduan, aldatu behar izan nuen. Hori geratzen zaizun azkenarekin gertatzen bazaizu, momentu horretan ezin izango duzu neurtu, eta guretzat arazo bat da". Izan ere, gaixoek jakin behar dute nola dauden momentu oro, zer jan behar duten edota zenbat intsulina behar duten jakiteko. "Gure egunerokoan dago sartuta", onartu du Cristinak.
Erosotasuna gluzemia neurtu beharreko momentuan, baita egun osoan ere: "Lehen, azukrea neurtzeko makina, tirak, intsulina… Hori dena izan behar nuen beti zorroan. Orain, sakelakoarekin eta intsulinarekin nahikoa da".
"Agian, beste diabetikoek beste esperientzia izango dute, baina niretzat kristoren erosotasuna da, eta askoz hobeto bizi naiz, askoz seguruago nago, nire osasuna nola dagoen dakidalako", azaldu du. Izan ere, sistema berriak gluzemia momentu oro erregistratuta egotea ahalbidetzen du. Pazienteak neurtu bezain pronto ikusiko du emaitza, eta medikuak horiek berrikusteko aukera izango du kontsultetan.
Gaixoaren benetako egoera helduko zaio profesionalari, egun guztiko gluzemiaren kurba zehatzagoa izango baita. Pazienteak, gainera, jaten duen bakoitza eta erabilitako intsulina maila aplikazioan sartu ahal ditu. "Lehen, neurketa egiten zizun kontsultara joaten zinenean. Baloreen arabera, esaten zizun nola egon zaren azken hiru hilabeteetan. Orain, datu guztiak dituzte, etengabe. Niri gertatu zait konturatu naizela kurban balore altu batzuk ditudala", lehen ezkutuan igarotzen zirenak.
Sentsorea babesteko adabakia.
Erosotasuna eta kontrola hobetzeko "ezinbesteko erreminta" hau besoan itsatsita eraman behar da, eta Cristinaren arabera, badago adabaki bat besoan denbora guztian eraman nahi ez duenik: "Adibidez, neska-mutil gazteak. Kaletik bazoaz, mahuka motzetan, jende guztiak jakingo du diabetikoa zarela. Niri bost axola". Sentsorea babesteko, farmazietan eskuragai dagoen beste petatxu bat eramatea gomendatzen du Cristinak.
Diabetesarekin bizitzea ikasi egin behar da. "Diabetesarekin hasi nintzenean, makinak 15 segundo ematen zituen emaitza bat emateko: eguneko 15 segundo txarrenak. Beldur nintzen, eta denboraldi batean neurtu gabe egon nintzen", kontatu du Cristinak. Baina hori dena aldatu egin da, eta egin behar duten bidea samurragoa da. Bakoitzaren osasunarekin egunero izan beharreko harremana asko erraztu dute gaixo guztien artean orokortu diren sentsore hauek, "mendeko asmakuntza" diabetikoentzat.